محققان، پول را از دیدگاه قانونی یا براساس مصادیق آن و یا با توجه به وظایف و کارکردهای آن تعریف می‌نمایند. ماهیت پول از زمان پیدایش تا به امروز به عنوان وسیله مبادله و واسطه خرید و فروش حفظ شده لیکن شکل و جنس و ترکیب آن در طی قرون گذشته همگام با اختراعات و پیشرفت‌های تکنولوژیکی دچار تغییرات و تحولات شگرفی شده و بدیهی است در آینده نیز این تغییرات و تحولات تداوم خواهد داشت. از منظر اقتصاد خرد پول ابزاری برای محاسبه، مبادله، ذخیره ارزش و وسیله پرداخت‌های آتی می‌باشد از این‌رو بسیاری پول را آن چیزی می‌دانند که کارکردهای و وظایف پول را به خوبی اجرا نماید.

پول کنونی قراردادی اجتماعی است که ماهیتی جعلی و اعتباری دارد و منشا آن نیاز انسان به داشتن وسیله‌ای برای مبادله و سنجش اموال است و ارزش پول با نظر به حیثیت مبادله‌ای آن است و نه ارزش ذاتی و این ارزش هم ناشی از این است که طبق عرف عقلا می‌توان آن را با کالاهای مختلف به آسانی مبادله نمود. همچنین پول در عصر حاضر رسید دارایی نیز نمی‌باشد و هیچ دولت و بانکی خود را موظف نمی‌داند که در صورت مراجعه افراد، معادل پولشان دارایی حقیقی مانند طلا و نقره بدهد. قوام ارزش این پول دو چیز است یکی قدرت و حاکمیت ناشر و دیگری مقبولیت و پذیرش عامه برای ابراء ذمه. لازم به ذکر است پول، کالا نیست چراکه کالا، مال حقیقی است که ارزش استعمالی و مصرفی دارد و حال آن‌که پول مالی ذهنی است که در ظرف اجتماع برای تسهیل تبادلات اعتبار شده است و با توجه به پیشرفت‌های اقتصادی و پیچیدگی نیازهای مالی جامعه در بستر تاریخ به اشکال مختلف نمود می‌یابد. به نظر می‌رسد پول، پدیده‌ی اجتماعی و ابزار مبادله عام است که ضمن دارا بودن قدرت نقدشوندگی بالا به منظور رفع تعهدات ( اعم از مالی و غیرمالی ) و ابراء ذمه دارای مقبولیت همگانی می‌باشد.